Nasıl? Dikkat çekici bir başlık bulmuş muyum yazıma?
İlgilendiğimiz şeylere bak!
Konum tabii ki bu değil. Çevremizde insan görünümlü insan olmayanları gördüğüm için aklıma gelenleri anlatacağım size… Bir de bana göre insan olmak için nelere ihtiyacımız var?
Empati Kurmak: Karşındaki insanın ne hissettiğini anlamaya çalışmak, yani onun ayakkabılarıyla bir km yürümek… Başkasının hayatını yaşayabilir misin bir süre için? Hadi okurken o çok kızdığımız insanın hayatını düşünelim mi? Tabii, ayakkabıları seninkinden daha güzelse, yürüdükten sonra geri vermek biraz zor olabilir!
Sorumluluk Almak: Evet, o çöp senin yere attığın değil ama alıp çöpe atarsan büyüklük sende. Ve unutma, “Benim değil” demek, kaybolan uzaktan kumanda için geçerli bir bahane değil. Senin olmayan ve ucu sana dokunmayacak şeylerin de sorumluluğunu alıyor musun? ‘Ben değil o yaptı!’ demek sana daha mı kolay?
Sürekli Öğrenme: Hayat bir okul ve her gün yeni bir ders. Merak etme, bu okulda öğle tatili de var ve sınavlarımız sadece hayatın kendi ironik halleri. Ben yaşadığım şerlerden öğrenmeye çalışıyorum… Siz neyi tekrar tekrar yapıyorsunuz?
Adalet ve Eşitlik: Herkese adil davran. Evet bu, son dilimi de kardeşinle paylaşmak anlamına geliyor. Biliyorum, pizza ciddi bir mesele. Konu kadın ve erkek eşitliğine gelirse, her iki tarafın da aynı miktarda çikolataya hakkı olduğunu unutmayalım. Sonuçta, tatlı krizleri eşitlik falan dinlemez 🙂 Unutmayın, eşitlik meselesini ele alırken biraz mizah, konuyu daha anlaşılır ve erişilebilir kılar!
Merhamet ve Yardımseverlik: Biri düştüğünde elini uzat. Tabii, o sırada kahkaha atmadığını varsayarak. Sonra beraber gülebilirsiniz, yaralanmadıysa tabii.
Not: Instagram’da beni takip edenler bilir; ayda 1, yaptığım herhangi bir yardımın linkini veriyorum ki kolay yoldan arkadaşlarım da yapsın. Bu o kadar büyüdü ki benim hesabımda, ‘sen koyduğun zaman hemen aklıma geliyor’ demeye başladı tüm dostlar. Ben de başkasından hatırladım sonuçta. Offf nasıl iyi geliyor anlatamam. Zincire sizler de halka olabilirsiniz 😉
Dürüstlük: Yalan söyleme. Hatırlatma: “Köpeğim ödevimi yedi” bahanesi sadece ilkokulda işe yarıyor. Ve evet, yetişkinler için “trafikte kaldım” da aynı kategoride.
Özdenetim: Buzdolabını gece yarısı soymak yerine, sabah sporunu yap. Ya da en azından, buzdolabına gizlice yaklaşırken Ninja gibi davran, eğlencesine.
Sosyal Katılım: Toplumsal olaylara katıl, yardım et. İnternet üzerinden aktivist olmak yerine, gerçek hayatta da bir fark yarat. Evet, bu, gerçek insanlarla gerçek konuşmalar yapmayı içerir. Korkutucu, biliyorum.
Doğayla Barışık Olmak: Çevreyi koru, doğayla dost ol. Yani, ağaçları kucakla ama sadece onlar da rıza gösterirse.
İletişim: Düzgün iletişim kur. “ok” ve “aynen” tam cümleler değil, ayrıca emoji kullanmakla da sınırlı değil. Gerçek kelimelerle konuşmayı dene, dilin çürümez.
Ve en başa dönelim mi?
Bana ne sakız çiğnemek orucu bozar mı? İnsan olamadıktan sonra….
Çok güzel bir yazı olmuş. Özellikle herkesin bu dönemde daha fazla empati kurması gerekiyor.
Kalemine sağlık 🧿