Ender Magnolia’da Geçirdiğim 24 Saat ve Son Düşüncelerim
Ender Magnolia’da yaklaşık 24 saati devirmiştim. Oyunun ilk sonunu görmekle birlikte, ikinci sonu görmeden önce kalan başarımları tamamlamak üzere yoğun bir grind sürecine girdim. Hızla ilerlemek ve alternatif sonu görmek için, hemen Respite’a ışınlanıp, ek ekipmanları kuşanarak ilkinden çok daha zorlu olan son düşmanla yeniden karşılaşmaya hazırlanıyordum. Bu grind sırasında, kafamda sürekli olarak oyunun hikayesine dair detayları ve genel akışını incelemeye başlamıştım. Aynı zamanda, oyunun atmosferi ve müzikleri eşliğinde, sık sık aynı düşünceleri tekrarladığımı fark ettim. Ender Magnolia, bugüne kadar oynadığım en etkileyici metroidvania oyunlarından biri olarak hafızama kazındı ve oyunun bitmesini hiç istemiyordum.
Oyunun Evreni ve Hikaye Yapısı
Ender Magnolia’nın hikayesi, Dumanlar Diyarı olarak anılan, yeraltında saklı büyü kaynaklarıyla dolup taşan, gelişmiş ve büyülü bir gücün hüküm sürdüğü bir dünyada geçiyor. Bu evreni tanımlarken, magic-punk tarzı bir atmosferden bahsetmek yanlış olmayacaktır. Bu dünyada, krallığın gelişimini hızlandırmak amacıyla yapay yaşam formları olan Homunculi’ler yaratılmıştı. Ancak zamanla, derinlerden yükselen zehirli dumanlar bu varlıkları delirterek, onları korkunç ve vahşi canavarlara dönüştürmüş. Bu ortamda, biz Lilac isimli küçük ve sevimli bir kız çocuğunu yönetiyoruz. Lilac, aslında bir Uyumlayıcı veya Attuner, yani Homunculi’leri kurtarabilme ve onlarla iletişim kurabilme yeteneğine sahip özel bir karakter. Oyun boyunca, karşılaştığımız ana Homunculi’leri yenip onlarla Uyum sağlıyor, onların anılarını öğreniyor ve yanımıza alıyoruz. Hikaye, sürprizlerle dolu ve detaylı anlatımıyla, hikayeyi hafife alanlar veya gizemli yönlerini merak edenler için oldukça zengin bir içerik sunuyor. Bu nedenle, oyunu sadece hikayeyi takip etmeden tık tık oynayanlar veya hikayesi gizemli kalmış oyunculara önermiyorum. Oyun içi anlatım ve oynanış, birbirine mükemmel uyum sağlıyor.
Oynanış Mekanikleri ve Karakter Özelleştirmeleri
Eğer Ender Lily’s’i oynadıysanız, oyunun temel mekaniğine aşinasınızdır. Ancak, yine de hatırlatmak gerekirse, Lilac karakteri barışçıl ve saldırgan olmayan bir yapıya sahip. Elinde silah olan biri değil; saldırılarını, uyumladığı Homunculi’ler üstleniyor. Mesela, oyunun başında yanımıza aldığımız Nola, yakın dövüş saldırılarını üstleniyor ve biz saldırdığımızda hemen arkamızda beliren Nola, saldırı gerçekleştiriyor. Bu sayede, karakterimiz çeşitli biçimlerde kombine saldırılar yapabiliyor. Ayrıca, yanımıza eklediğimiz Homunculi’lerin sayısı ve türleri de ilerledikçe artıyor. Bunlar, menzilli saldırganlar, baskı yapanlar veya savunma odaklı olanlar gibi çeşitli kategorilere ayrılıyor. Bu çeşitlilik, oyunun oynanışını oldukça zengin kılıyor. Dahası, X, Y, B ve RB tuşlarına, farklı Homunculi’leri atayabiliyorsunuz. Örneğin, X ile yakın saldırı yaparken, Y ile baskı ateşi açabilir, B ile otomatik saldıran bir Homunculi’yi aktif edebilir ve RB ile, cooldown süresi dolmuş güçlü bir saldırıyı kullanabilirsiniz. Bu atamalar tamamen sizin oyun tarzınıza göre şekilleniyor ve kısıtlaması yok. Ayrıca, çoğu Homunculi’nin üç farklı yeteneği bulunuyor. Nola üzerinden örnek verirsek, başlangıçta kılıcınız olsa da, daha uzun menzilli ve güçlü vuruşlar yapabilen baltaya veya tırpana geçiş yapabiliyorsunuz. Ayrıca, ileride açılan Attuner Art özelliği sayesinde, her silahın özel saldırılarını cooldown süresi doldukça kullanabiliyorsunuz. Savaş sistemi oldukça dinamik ve akıcı; ben oyunu çoğunlukla belirli yetenek setleriyle oynadım, fakat diğer kombinasyonları da denedim ve her durumda başarılı sonuçlar aldım.
Detaylı Özelleştirme ve Ekipman Sistemleri
Özelleştirmeyi sadece karakter yetenekleriyle sınırlı tutmuyoruz. Lilac, çeşitli ekipmanlar da kullanabiliyor. Bir kabuk, iki bilezik ve bir totem alabiliyor. Bilezikler, karakterin temel statlarına bonus sağlarken, totem ve kabuklar, aktif veya pasif özel yetenekler kazandırıyor. Ayrıca, Hollow Knight’taki charm sistemine benzeyen bir relic sistemi de mevcut; topladığınız relicler, belli sayıda slot gerektiriyor ve oyunda ilerledikçe toplamda 24’e kadar slot açılıyor. Bu relicler sayesinde, farklı kombinasyonlar deneyebilir ve oyun tarzınıza en uygun setleri kaydedebilirsiniz. Ayrıca, farklı ekipman ve yetenek setleri arasında tek tuşla geçiş yapabilmek, oyunun oynanışını çok daha esnek hale getiriyor. Bu detaylar, oyunun sunduğu özelleştirme imkanlarının genişliğini gösteriyor ve tekrar tekrar farklı deneyimler yaşamanıza imkan tanıyor.
Harita ve Kullanıcı Dostu Özellikler
Ender Magnolia’nın harita sistemi ise, kalite ve kullanıcı dostu tasarımıyla öne çıkıyor. Bir bölgede elde edilen toplanabilirler veya gizli odalar tamamlandığında, o bölüme ait harita parçası maviye dönüşüyor. Bu sayede, özellikle oyunun sonunda, toplamayı unuttuğunuz veya aradığınız gizli noktaları rahatlıkla fark edebiliyorsunuz. Haritada, kilitli kapılar veya aşamadığınız bariyerler üzerine “?” işareti konmuş durumda. Diyelim ki yeni bir yetenek kazandınız, bu yeteneği kullanarak açabileceğiniz bariyerler üzerindeki “?” işareti kalkıyor ve fareyle üzerine geldiğinizde, kullanabileceğiniz yeteneği görebiliyorsunuz. Ayrıca, dinlenme noktaları olan Respite’lar oldukça sık ve bu noktalar arasında hızlı seyahat yapabilmek, backtracking’i zahmetsiz hale getiriyor. Üstelik, önemli NPC’leri haritada işaretlemek de, oyunun ilerleyen bölümlerinde büyük kolaylık sağlıyor.
Görseller ve Müziklerin Gücü
Ender Magnolia’nın görsel kalitesi ise, oyunun en dikkat çekici yönlerinden biri. Ender Lily’s’in görsel şölenini hatırlıyorum, ancak Magnolia’da bu çıtayı çok daha yukarılara taşımışlar. Bölgelerin birbirinden farklı ve özenle tasarlanmış görselleri, detay seviyeleri ve karakter tasarımları gerçekten büyüleyici. Respite’lar bile bölgeye özel görünüm kazanmış ve burada, ekibinizle sohbet ederken, görselliğin tadını çıkarmak çok keyifli. Müzik konusunda ise, yine Lilies’teki gibi Milo grubu imzalı eserler bulunuyor. Steel District gibi bölgelerde çalan müzikler, oyunu kapattığımda veya başka işler yaparken bile aklımdan çıkmıyor; aslında şu an bile kafamda çalıyor ve bu durumdan rahatsızlık duymuyorum. Bu müzikler, oyunun atmosferini tamamlayan en önemli unsurlardan biri olarak dikkat çekiyor.
Sonuç ve Tavsiyeler
Gerçek anlamda bu türden bir oyunu sevdirmek istesem, ilk olarak önereceğim oyunların listesinde olan Prince of Persia: The Lost Crown, Blasphemous 2 ve Hollow Knight gibi oyunların yanında Ender Magnolia’nın da yeri büyüktür. Özellikle, zorluk seviyesinin kişiselleştirilebilir olması ve erişilebilirlik seçenekleriyle, farklı oyuncu tiplerine hitap edebiliyor. Bu nedenle, kendime güvenerek şunu söyleyebilirim: Ender Magnolia, hem görsel ve müzik kalitesi hem de oynanış ve özelleştirme imkanlarıyla, en üst sıralarda yer alan ve mutlaka denenmesi gereken bir yapım olmuş durumda. Bu oyunu deneyimlemek, metroidvania tutkunlarının ve yeni başlayanların bile keyif alacağı bir adım olabilir.
